Реферат: Пакт Молотова

Реферат: Пакт Молотова

Пакт Молатава-Рыбентропа

(Уз’яднанне БССР)

(Набіраў : Дзмітрыеў Дзмітрый)

Прыход фашызму да ўлады ў Германіі і пачатак рэалізацыі яго агрэсіўнай

праграмы стварылі небяспечны ачаг вайны ў Цэнтральнай Еўропе і непасрэдную

пагрозу развязвання сусветнай вайны. Адводзячы ў сваіх глабальных планах

важнейшае месца барацьбе супраць “фарпоста міжнароднага камунізма” , гэта

значыць супраць СССР, фашызм меў на мэце зняволенне і іншых краін,

устанаўленне сусветнага панавання.

Паўстала задача арганізацыі сумесных дзеянняў розных палітычных сіл для

адпору гэтай палітыцы. Здавалася, у сярэдзіне 30-х гг. такія перадумовы

намячаліся: ідэя Савецкага Саюза аб арганізацыі сістэмы калектыўнай бяспекі

знайшла падтрымку Францыі, Югаславіі, Румыніі і іншых краін. У 1934 г. СССР

уступіў у Лігу Нацый і стаў пастаянным членам яе Савета. У 1935 г. былі

падпісаны савецка-французскі і савецка-чэхаславацкі дагаворы.

Але далей падзеі пайшлі па іншаму шляху. Кіруючыя колы Англіі з самага

пачатку займалі абыякавую пазіцыю у адносінах да ідэі калектыўнай бяспекі.

Паступова змянілася да горшага і пазіцыя Францыі. Кіруючыя колы заходніх

дзяржаў узялі курс на “прымірэнне” з агрэсарам. Галоўны сэнс гэтага курса

заключаўся ў тым, каб цаной уступак аслабіць германскі націск на Захадзе і

накіраваць яго экспансію на Усход.

Палітыка “прымірэння” рэалізоўвалася па розных напрамках. Заходнія дзяржавы

нічога не зрабілі, калі Германія яшчэ вясной 1935г. афіцыйна адмовілася ад

выканання усіх ваенных артыкулаў Версальскага дагавора і ўвяла забароненую ёй

усеагульную павіннасць. У наступным годзе Германія акупіравала Рэйнскую

дэмілітарызаваную зону. Ад Германіі старалася не адстаць фашысцкая Італія,

якая напала на Эфіопію. У 1936 г. Германія і Японія заключылі

антыкамінтэрнаускі пакт, да якога у 1937 г. далучылася Італія.

У сакавіку 1938 г. у склад рэйха была ўключана Аўстрыя. Пагроза навісла над

Чэхаславакіяй. 30 верасня 1938 г. на канферэнцыі кіраўнікоў урадаў Англіі,

Францыі, Германіі і Італіі ў Мюнхене было падпісана пагадненне аб расчляненні

Чэхаславакіі і перадачы часткі яе (Судэцкай вобласці) Германіі. У сакавіку

1939 г. Чэхаславакія была акупіравана Германіяй. Такім чынам, да 1939г.

Версальска-Вашынгтонская сістэма дагавораў была скасавана канчаткова.

Становішча у свеце рабілася выбухованебяспечным. У новых умовах Савецкі Саюз

даў згоду на кантакты з Германіяй. Адбыліся эканамічныя перагаворы, якія з

асаблівай інтэнсіўнасцю разгарнуліся ў маі-жніўні 1939 г. Затым яны перайшлі

у палітычную сферу.

Англія і Францыя пасля акупацыі Чэхаславакіі немцамі, баючыся непрадказальнай

палітыкі Германіі, зноў пайшлі на кантакт з СССР. Вясной і летам 1939 г.

праходзілі траістыя перагаворы СССР, Англіі і Францыі па палітычных, а потым

і ваенных пытаннях. Адначасова брытанскія палітычныя колы не пакінулі спроб

дамовіцца з Германіяй, вынікам чаго з’явіліся англа-нямецкія перагаворы.

На палітычных і ваенных перагаворах з СССР Англія і Францыя займалі

неканструктыўную пазіцыю. Разам з тым, яны не праяўлялі гатоўнасці да

кампрамісаў перад тварам фашызму.

На грамадскім узроўні таксама не ўдалося ўтварыць магутны антыфашысцкі фронт.

Да 20 жніўня 1939 г. стала відавочна, што перагаворы СССР, Англіі і Францыі

зайшлі ў тупік. Сітуацыя станавілася крытычнай. Падрыхтоўка Германіі да

напада на Польшчу ішла поўным ходам, і Гітлер у любы момант быў гатовы пачаць

наступленне.

Ва ўмовах узрастаючай напружанасці міжнароднага становішча, поўнай палітычнай

ізаляцыі і магчымай вайны на два фронты СССР прыняў прапанову Германіі

заключыць пакт аб ненападзенні. 20 жніўня 1939 г.Гітлер звярнуўся з асабістым

пасланнем да І.В.Сталіна прыняць міністра замежных спраў Германіі “для

складання і падпісання пакта аб ненападзеніі”. Раніцай 23 жніўня 1939 г. у

Маскву прыляцеў Рыбентроп. Перагаворы паміж ім, Сталіным і Молатавым

завяршыліся на працягу аднаго дня. 23 жніўня 1939 г. быў падпісаны савецка-

германскі дагавор аб ненападзенні тэрмінам на 10 гадоў.

Савецка-германскі дагавор, з аднаго боку, з’явіўся вымушаным крокам, лагічным

вынікам міжнародных адносін ў 1938-1939 гг. Савецкі Саюз пазбегнуў вайны на

два фронты, нанёс рашучы ўдар па планах стварэння адзінага антысавецкага

фронту, атрымаў амаль два гады для ўмацавання сваёй абароназдольнасцi. З

другога ж боку, гэты дагавор нанёс урон міжнароднаму прэстыжу СССР, які

ўспрымаўся раней як флагман барацьбы з фашызмам. Быў дэзарыентаваны і савецкі

народ, які бачыў у фашызме лютага ворага.

Да дагавора быў прыкладзены “Сакрэтны дадатковы пратакол”, якім

размяжоўваліся “сферы інтарэсаў” абодвух бакоў. Германія атрымала Францыю,

Брытанію і іх афрыканскія калоніі, СССР – Фінляндыю, Эстонію, Латвію,

Бесарабію і “права” пашырацца на поўдзень у бок Персідскага заліва праз Іран,

Афганістан і Турцыю.

Згодна з першым пунктам пратакола, у выпадку тэрытарыяльных і палітычных

пераўтварэнняў у абласцях, якія належалі прыбалтыйскім дзяржавам (Фінляндыя,

Эстонія, Латвія, Літва), паўночная граніца Літвы павінна была стаць мяжой,

падзяляючай сферу уплыву Германіі і СССР.

У другім пункце пратакола адзначалася: “У абласцях, якія належаць Польскай

дзяржаве, сферы ўплыву будуць размежаваны па лініі рэк Нараў, Вісла, Сан”.

Гэта значыць, СССР, па сутнасці, атрымліваў акрамя Заходняй Беларусі і

Заходняй Украіны частку Польшчы да Варшавы.

Сам факт размежавання інтарэсаў сацыялістычнай і фашысцкай дзяржаў сакрэтным

пратаколам, прыняты ў абход законаў СССР і ў парушэнне дагаворных

абавязацельстваў перад трэцімі краінамі, адлюстроўваў грэбаванне нормамі

права і маралі.

Кульмінацыяй гэтага працэса стаў Дагавор аб дружбе і граніцы паміж СССР

і Германіяй ад 28 верасня 1939 г. Быў таксама падпісаны сакрэтны дадатковы

пратакол, паводле якога Літва ўключалася ў сферу інтарэсаў СССР, а Германія

ўзамен атрымлівала частку Польшчы, якая па ранейшай дамоўленасці ўваходзіла ў

сферу інтарэсаў СССР.

Германія лічыла, што пакт ат 23 жніўня 1939 г. развязаў ёй рукі на Усходзе, і

1 верасня яна напала на Польшчу. Англія і Францыя, звязаныя з Польшчай

саюзнымі дагаворамі, 3 верасня 1939 г. аб’явілі вайну Германіі. У той жа

дзень у вайну ўступілі Аўстралія, Новая Зеландыя і Індыя. Пачалася другая

міравая вайна.